Şirin Yılmaz  .  " P s y k h e  /  N e f e s "

 Sergi, nefes ve psykhe (tin)'nin ne ölçüde tükenip ne ölçüde yaşam (psykhe) kaynağı olarak ortaya çıktığı sezgisiyle yola çıkan,  birkaç aylık bir süreci kapsıyor. Üzerinde kadın isimlerinin yazılı  olduğu  maskeleriyle, bazı kadın ve erkek silüetleri, biçimsel ve imgesel açıdan çok katmanlı bir yapı ile kurulurken; bir yandan pandemi koşullarını kayıt altına alıyor, bir yandan da eşzamanlı olarak şiddet mağduru kadın hikâyelerini hayatın içinden bir katılımla deneyimliyor...
Sergide yer alan işlerde sanatçı, küçük iletişim ağları üzerinden kurmayı denediği duyarlıklı bir katılımı gerçekleştiriyor. Çevresindeki insanlardan  kadına ilişkin farklı şiddet tanıklıklarını maskeleri üzerine kayıt altına almalarını isteyerek, en acil ve kötü durumda, bir yaşamsal kaynağın  olanağını düşünme, arayıp bulma deneyimini gündeme getirmek istiyor. Her gün yaşanan ve çoğunlukla uzaktan izlediğimiz "kötü"yle, hastalıkla, şiddetle tek başına değil, çok ve ortak olmakla, tükenen her nefese yeni bir nefes arıyor. Eski Yunan felsefe terimi olan "psykhe"nin ruh, tin, yaşam, nefes, soluk gibi anlamları karşılaması; serginin kavramsal tarafını, umut çağrışımlarına yönelterek esneten katmanlı bir etimolojiyle destekliyor. Tüm o kaybedilen, yara alan kadın isimlerinde; hissetmeyi, yaşamayı ve yaşatmayı, hep birlikte, yeniden ve yeniden boyun eğmeden canlandırmak gayretini, yaşamın dayanışmacı psykhe (ruh)'si  ile imkânlı hale getirmek istiyor.
Dünyanın "Nefes" almakla ilgili aylardan beri sorun yaşadığı ve uzaklığın zorunluluk haline geldiği bir zamanda, hem pandemi koşullarına, hem şiddete maruz kalan   kadınların isim ve rumuzları, sembolik bir iletişim ve duyarlılık tecrübesi yaratıyor.
Sergideki karşılığı ile "psykhe/nefes",  nefessizlik ve yaşam arasında gidip gelen diyalektik bir bütünlüğe işaret ederken; nefes alamayanlardan alanlara, yaşayanlar ve yaşayamayanlardan, zihinde, ortak akılda ve ruhta kurulan iletişime bir soluk olmak; ağzı maske ile kapalı halde bile ses olmak ve özünde kadına yaşamın kaynağı olarak kendi gücünü hatırlatmak istiyor.